Vuur mie is Siepelwind ok een soart van Twentse les. Toe'w begunn'n in Soasel was 't aal nog te oawerzeen. Siepelwind was in die tied alleen volk oet Oatmösche en Hengel. De proattaal was plat... op zien Oatmössches met manks ‘n luk Ruutm's de tusscher duur. Ik môs dat rap learn want Jan legg'n alles in't plat oet. Umdat trouwens alles in die ene taal ging learn ik ‘t wa rap, hiel anners dan bie mie op ketoar woar ze wa tien soartn plat proatn.
Vedaag de dag kiek ik der anners tèggn an, want we kokt noe ok met kearls oet Oldenzaal, Tilligte, Oagel en Dènnkamp der bie, mèr de taal blif Oatmössches met ‘n luk Ruutm's. Zoa'j noe kunt zeen heb ik noa al die joarn het lèèzn en schriefn goad onner de knee kreggn, verstoan doa'k ‘t ok host aal, allen het plat proatn is nog manks lastig. Durrum schakel ik vuur de rest van’t kokverhaal oawer van't ABN (Algemeen Beschaafd Nedersaksisch !) ne't gewone Nederlands
In deze column had ik meer willen vertellen over de titel maar toen Gerard aan het begin van het diner een toast uitbracht op Siepelwind werd het gras mij op een bewonderenswaardige manier voor de voeten weggemaaid. De titel werd perfect verwoord in zijn verhaal, daar hoef ik niets aan toe te voegen. Toen we voor het eerst deze avond het clublied zongen kreeg Mirjam, onze nieuwe steun en toeverlaat in de keuken, spontaan kippenvel. Wat wij gewoon vinden is dus eigenlijk heel speciaal. Omdat het ook een kookclub is zal ik mij dan verder ook beperken tot wat opmerkingen over het culinaire gedeelte. Het was een herfstmenu en volgens Jan was dit pas deel 1.
Het hapje vooraf was een met ossentong gevuld filodeeghapje. Het smaakte uitstekend alleen de timing kan beter. In de wandelgangen vroeg men zich af of het hapjesteam bezig was met het dessert. Het voorgerecht was een cannelloni gevuld met reegehakt en een sauce au lait. Drie ervaren leerlingen van de chef maakten hier een perfect gerecht van. De saus was zo goed dat de chef het restant insealde om te bewaren. Het gerecht werd afgemaakt met een schepje door de chef zelf gemaakte tomatensaus. Dit gerecht was zonder twijfel het hoogtepunt van het diner. En ja dan moet je nog jouw gerecht opdienen. Maar niet getreurd het hoeft niet altijd een 10 te zijn.
Toch zag je enige twijfel bij het opdienen van de soep. Die werd geserveerd in hele kleine kopjes, het leek of men het zelf niet vertrouwde. Nergens voor nodig want de pompoensoep smaakte prima en de deconstructed kruidenboter was een hele originele en lekkere aanvulling.
Het hoofdgerecht was een stukje ree van de grill met knolselderij puree en verschillende sausen. Vooral de saus met trompetjes van de dood waren van ridderlijke kwaliteit. Toen mijn overbuurman een stukje van het opbindtouw vond zei hij dat je wel kon zien dat het ree gestroopt was, het had de strik nog om. Maar wederom een heerlijk gerecht.
Het dessert is een verhaal apart. Pruimentaart met bierijs. Niks aan de hand zou je denken. Maar in heel Ootmarsum was geen Grolsch herfstbok meer te krijgen (alleen Albert Heijn scheen nog wat te hebben, maar zoals wij weten is dat een No Go zone). Dus moesten de mannen zich behelpen met een lokaal biertje. En ondanks deze handicap slaagden zij erin om een mooi en lekker dessert op tafel te zetten.
Met een kopje koffie van de Agelose barista met op verzoek deze keer ook een espresso werd weer een mooie avond afgesloten.
